Stranda – Me Åkernes (17km)
Vanochtend na het ontbijt is Rogier met de auto en trailer vertrokken om deze in Geiranger neer te zetten. Daar gaat hij met de boot naar Hellesylt en rijdt met het daar geparkeerde busje naar huis (Davik dus). Koen, Lennart en ik varen met rustig weer uit. Zoals ook op andere dagen zien we vandaag een aantal bruinvissen bovenkomen bij het voorbijzwemmen. De wanden van de fjorden worden steeds steiler. Vanaf Stranda kunnen we ongeveer de hele route voor vandaag zien, weinig bochtjes dus. Het is een lang stuk recht vooruit. We zien geen zon, wel hoge bewolking en vlak voor de lunchstop komen een paar druppeltjes naar beneden dwarrellen. Op de lunchstop aangekomen is het alweer droog. Bij de lunchplek is een overhangende rots. Ter voorkoming van het oplopen van nattigheid tijdens de lunch, wordt de overhangende rots als lunchplek gebruikt. Omdat de boodschappen gisteren al zijn gehaald en we vanaf Stranda zijn vertrokken, hebben we vandaag ruim de tijd. Die nemen we dan ook. Onder de overhangende rots maken we een vuurtje zodat we thee en koffie kunnenn maken.
We hebben in de fjorden te maken met eb en vloed. Om te voorkomen dat de kayaks wegdrijven, moeten deze boven de vloedlijn worden neergelegd. Zeker als het vloed dreigt te worden. Voor de lunch was het water bezig steeds hoger te komen. De kayaks hebben we dus ook hoog neergelegd. Na de lunch blijkt dat de vloed hoger komt dan gedacht. De kayaks en losliggende tassen dreven nog niet weg, maar heel veel marge was er ook niet echt.
Na de lunch beginnen de armen best wel vermoeid te raken, vooral omdat we nu wat tegenwind hebben. Vlak voor de finishplaats van vandaag hangt de vertical wand een stuk over, zodat je eronder kan schuilen als het regent. Er komen een aantal stroompjes naar beneden, zodat je achter deze watervalletjes door kan varen. De aanlegplaats bij de finish van vandaag is een mooie goot waar je zo opvaart. De benodigde spullen pakken we uit en stoppen we in rugzakken. We moeten zo’n 10 minuten naar boven lopen, naar een boerderij. Deboerderij wordt niet echt bewoond, wel wordt deze af en toe door de eigenaar bezocht. De ronde boog boven één van de buitendeuren herken ik van oude foto’s die ik in de boeken in de museum boerderij heb gezien. We kijken mooi uit op het fjord en zwaaien naar de cruiseschepen die voorbij komen. We kunnen niet de boerderij zelf in. Koen en Lennart slapen in de stal, ik op de overdekte veranda, waar ik een mooi uitzicht heb. Om in de stal te komen moet je door een klein raampje, het is een leuk gezicht als je iemand daarin ziet verdwijnen. Je ziet de benen dan uit het raampje bungelen. Slapen op de veranda is een gok, het is niet 100% waterdicht. Als het waait en het regent, is er een kans op nat worden. Als dat gebeurt moet ik ook naar binnen, maar de plek en het uitzicht is het risico waard. De berg waar we nu op zitten is een hele spannende berg. Hij schuift langzaam het fjord in. Dat gaat met enkele centimeters per jaar. Als de berg eenmaal echt schuift, zal er een vloedgolf van circa 70m ontstaan en dat is het einde van onder andere Geiranger, Hellesylt en Stranda. Op dit moment is men bezig een speelfilm te maken over deze verschuiving. Ze noemen hem “The Wave” geloof ik en heeft het grootste film-budget ooit in Noorwegen. We zullen het eens in de gaten houden.