Dag 13, of het nog een stukje hoger kan

Fjellstoge Hovden – Røldal Camping (81km)
Ook vandaag houden we het niet helemaal droog. Daardoor even wat opstartproblemen. Uiteindelijk ben ik om 10:00 weg en begin direct weer met klimmen. De rit van gisteren voel ik nog goed. Ik kom weer op een hoogte van 800m, maar weet dat ik zo moet afdalen tot 580m. Dan begint het echte werk. Zachtjesaan blijven klimmen. 700m, oei wat voel ik mijn benen. 800m, Zijn dat mijn gewrichten die kraken of is het toch mijn fiets. 900m, te koud om stil te staan, maar het schiet ook rijdend niet echt op. 1000m, Adri smssen dat het niet gaat lukken om vandaag in Odda aan te komen. In die tussentijd rij ik door enkele tunnels. Wat een ongelooflijke teringherrie als er een auto voorbij komt. Alsof je onder een goederentrein ligt. Bijna bij het hoogste punt van vandaag. Ah, weer een tunnel. Hier staat een bordje dat je er niet mag fietsen, dus ik gebruik de bypass. Na 50m zie ik dat de bypass nog onder de sneeuw ligt. Ik probeer een stukje lopen uit met de kar. Na 100m zie ik dat daar geen doorkomen aan is. Ik kijk nog eens op mijn gps. De bypass is ongeveer 8km lang en er moet zo’n 150m aan hoogte worden overwonnen. Ik bel Adri (hij woont hier in de buurt) en vraagt of hij een tip heeft. Gewoon door de tunnel dus, doet hij ook altijd en ook inhalende politieauto’s hebben er nog nooit iets van gezegd. Goed, de tunnel in. Ik heb er een hekel aan, maar heel druk is het niet en in de tunnel is het in ieder geval droog. Na deze tunnel duik ik van 1125m naar 400m. Op ongeveer 700m voel ik duidelijk dat ik in een warme luchtlaag terecht kom. Best prettig. Onderweg wel erg genoten van het uitzicht, alleen heb ik er niet veel foto’s van gemaakt. Of ik had geen zin om te stoppen, want elke keer als ik gestopt ben willen m’n benen niet verder, of het was gewoon te koud om te stoppen.
Morgen nog een pittige klim (terug naar ongeveer 1100m) en bijbehorende tunnel(s), dan afdalen naar Odda. Mijn planning is om rond 16:00 op een camping te zitten. Heb net nog een braadje gehaald bij het benzinestation, die ging er goed in. Zit ik net lekker te tikken, komt de vrouw van een man waar ik net een tijdje mee heb staan praten (Nederlanders, het zit er hier vol mee, zover er mensen zijn dan), naar me toe met een kom nasi. “we hebben wat over” Is de boodschap. Hoewel ik wel gegeten heb, kan die kom nasi er best ook nog in.
Ter info: het is nu (20:45) fris, maar wel al zo lang ik op de camping ben droog.