Dag 28, Op bezoek bij Geir

Davik – Florø (102km)
Ik neem afscheid van Rogier en klim in de fiets. De weg is rustig en ik kan op mijn gemakkie de eerste kilometers afleggen. Ik weet dat het weer klimmen wordt en door enkele vervelende tunnels moet, maar ik ben redelijk uitgerust en wil kilometers maken zodat ik later in de week wat langzamer aan kan doen. De eerste klimmetjes dienen zich al aan. Soepel gaat het niet, maar ik kom boven. Ik zie blauwe lucht, maar de zon krijg ik (nog) niet te zien. Het is eigenlijk wel prettig fietsweer. Soms komt er een wolk voorbij drijven die genoeg heeft van een lading water en laat deze over mij heen vallen. Ik zie een helikopter heen en weer vliegen. Soms met onderdelen van een electriciteitsmast, soms zonder. Het is dezelfde helikopter die we een paar dagen geleden in Stranda hebben zien staan. Of anders is het een exacte kopie, inclusief de roetstrepen op z’n staart. Ik kom nauwelijk boven op de helling maar toch zwaai ik naar de werklui die met de masten bezig zijn alsof het heel makkelijk gaat. Na 400 hoogtemeters heeft de berg er genoeg van en ik race naar beneden. Ik kom in Svelgen aan. Ineens rent er iemand de straat op en maakt mnij duidelijk dat ik moet stoppen. Het is Geir. Hij vraagt waar ik naartoe ga. Naar Florø antwoord ik en hij geeft mij zijn telefoonnummer en adres. Als ik zin heb om bij hem thuis te overnachten, ben ik welkom. Hij is om 17:30 thuis.
Geir is voorzitter van de plaatselijke wielerclub. Ik weet niet hoe groot de club is, maar ik schat een man of 15. Hij geeft nog even aan dat ik over de berg moet. Er omheen kan niet, die weg loopt niet door. Ik fiets door en lunch bij een baai, vlak voor de klim. De energie heb ik hard nodig. Van 0m naar 400m met 7 á 8% continue klimmen. De laatste 3 kilometer moet ik in de tunnel klimmen. Na de tunnel een mooi uitzicht en een goede weg naar beneden. Helaas zitten er nog meer klimmetjes in, maar de weg is goed en er is niet al te veel verkeer. Precies om 17:30 kom ik in Florø. Geir heeft een vrouw, 2 kinderen en een mooi huis. Ik kan direct aanschuiven voor het eten. Na het eten laat hij mij de gastenkamer zien. Snel even douchen, want ik moet met de familie mee naar het haringfeest in Florø. In de hoofdstraat staat een lange rij gemaakt van tafels. Alles wat daar op tafel komt is kosteloos op te eten/drinken. Emmertjes met verschillende smaakjes haring staan verspreid over de lange tafel. Er komt alcoholvrij bier, water, appelcider en water met een mandarijnsmaakje bij. De bordjes moeten we goed vasthouden. De zon is al enige tijd aan het schijnen, maar de harde wind maakt het toch fris. Er zijn een stuk of 5 verschillende soorten emmertjes, ik proef er een aantal, maar er is geen rauwe haring bij. Na de proeverij lopen we door langs een podium met een buitenlands bandje en komen bij de kermis. Tivoli noemen ze dat in Noorwegen. De kinderen vermaken zich prima en ik praat wat met Geir, zijn broer, zijn moeder of anderen die ook familie van hem moeten zijn. Geir en Leni (zijn vrouw) wonen hier al heel hun leven en de rest van de familie ook. Om 20:30 zijn we weer thuis. Geir gaat nog even een kleine trainingsronde doen, hij moet binnenkort weer een wedstrijd voor veteranen (bioven 45 jaar) doen. Eerder heeft hij deze gewonnen. Ik werk de statistieken en dagboek bij. De kinderen en vrouw van Geir zijn duidelijk gewend aan onverwachte gasten, iedereen gaat lekker zijn eigen gang. Als Geir terug is van zijn trainingsrondje kijken we nog even naar mijn route richting Bergen. Enkele alternatieven doen we in de ijskast, dus waarschijnlijk fiets ik gewoon zoals ik nu gepland heb. Het is tijd om te slapen.
Vannacht slaap ik in een echt bed in een echte kamer in een meer dan echt huis.