Dag 33, De Wandeling

Bergen camping (8,5km lopen)
Geen weer om in de tent te blijven liggen. Eigenlijk wel, maar om 9:00 uur doet de zon de temperatuur in de tent zo snel stijgen dat een onweersbui of storm bovenin de tent dreigt. Om 5 voor 9 was er nog niets aan de hand, toen had ik nog net wat schaduw van een boom ofzo. Snel even een boterhammetje naar binnen gewerkt en klaar gemaakt om vandaag een stukje te gaan lopen. Het eerste stukje is asfalt. Er wordt hier overal gebouwd, daardoor lijkt het erop dat ik niet volgens de geplande route bij de trail kan komen. Geeft niet, dan loop ik een stukje om. Eigenlijk zoals ik bedacht had om terug te lopen. De weg buigt af naar een veerboot. Ik kijk op de gps of de overkant leuker is dan hier. Ik zie geen trails op mijn kaart, ik besluit om aan deze kant van het water te blijven en mijn geplande klim te doen. Een smal weggetje splitst zich af van de grotere weg. Hij loopt kronkelend naar boven. Deze weg loopt voor automobilisten dood, fietsers en voetgangers kunnen wel verder. Eindelijk begint de trail echt. Via keien loopt het redelijk steil naar boven, maar niet zodanig dat je ook je handen nodig hebt. De trail is duidelijk zichtbaar, ik had eigenlijjk verwacht dat de trail een beetje overwoekerd was. Het is vakantie en ook nog rustdag, dus loop ik langzaam naar boven. Opeens hoor ik een hert achter me. Nee, toch niet. Het is een jogger die hijgend naar boven gaat. Voor hem is het zeker geen rustdag. Na 100 hoogtemeters komt het eerste punt waar ik een beetje zicht heb op de omgeving. Ik kijk uit op de camping en de drafbaan vlak naast de camping. Even een slokje water en weer door. Hoe hoger ik kom, hoe verder ik kan kijken. Ik zie voorstadjes van Bergen, of misschien is het Bergen zelf wel, dt weet ik niet. In ieder geval zie ik de zee in het westen. In het oosten blijven bergen met sneeuw zichtbaar. Halverwege de klim kom ik aan bij een mooi meertje. Er hangt een brievenbus. Litlestemma staat er op, zo heet het meertje hier. De brievenbus hangt er niet voor een eventuele bewoner, maar om een boekje in te stoppen, waar je wat in kan schrijven. Geen verhalen deze keer, alleen een naam, datum en tijd. Ik schrijf mijn naam erbij en loop weer door.
Ik ben bijna op 300m hoogte. Verder gaat deze berg (Hetlebakksåta) niet. Op de gps stopt de trail hier, maar het pad loopt verder. Inmiddels ben ik meerdere mensen tegen gekomen. De meeste daarvan gaan met overdreven snelheid naar boven. Wel de perfecte manier hier om aan je conditie te werken. Op het hoogste punt geniet ik van het uitzicht, drink wat en eet een banaan. 2 meiden lopen langs en volgen het pad, het andere dal in. Als ik klaar ben met het uitzicht, of eigenlijk koud wordt van de frisse wind, twijfel ik of ik het pad zal volgen of (ongeveer) dezelfde route terug. Ik bestudeer de kaart op mijn gps, maar deze geeft geen duidelijk beeld van de situatie. Als ik het pad volg heb ik kans dat ik een heel eind langs de E16/E39 moet lopen om terug te komen op de camping, of terug omhoog de track terug lopen. Omdat ik geen zin heb om uren lang te dwalen besluit ik voor het makkelijkste alternatief, zelfde weg terug. Bij het meertje aangekomen loop ik via de andere oever er omheen. Ik zie een mooi plekje uit de wind, ontdoe mijn voeten van schoenen en sokken en hang deze in het water. M’n voeten dan natuurlijk. Hoewel ik m’n schoenen beter ook in het water zou kunnen hangen, ze ruiken niet echt naar rozenblaadjes, maar als m’n schoenen niet goed opdrogen stinken ze nog harder. Ik probeer foto’s en filmpjes te maken van de rondvliegende libelles, maar ze bewegen erg snel. Na een half uurtje heb ik er genoeg van en loop verder naar beneden. Via een iets andere route kom ik weer op het fietspad uit. Ik ga linksaf om te zien of ik toch langs de werkzaamheden kan komen. Het blijkt geen probleem. Het begin van het fietspad is 50m verlegd, zodat deze toch te gebruiken is. Als ik op de heenweg 50m door had gelopen, had ik het fietspad weer gevonden.
Terug op de camping. Verder niets meer doen vandaag, behalve een hamburger bij het tankstation halen. Het is tenslotte rustdag.