Dag 49 (GBSR 6), Waar ligt Trosa?

Linköping – Stockholm (235km)
Lekker uitslapen tot 6 uur. Ik vertrek alleen en blijf rustig rijden.
In Norrköping kom ik Wilfred, Andy en Harry tegen. Ze willen hier in de stad koffie gaan drinken. Ik heb daar geen zin in en wil rechtdoor rijden. We staan met z’n vieren voor het rode licht. Zij willen naar links, maar dat mag niet. Er is een zebrapad naar links dus Andy zegt tegen Wilfred “links het voetpad op”. Wilfred zegt “ok!” en gaat naar rechts. De wegen van Wilfred zijn soms ondoorgrondelijk.
Na de stad komt Jurgen mij tegemoet. Verderop veranderd de track weer in een onverharde weg. Beter om anders te rijden. Tegen de tijd dat ik gekeerd ben zie ik Jurgen niet meer dus zoek mijn eigen weg. Ik kom uiteindelijk weer bij een wandelpaadje aan. Het paadje is 200m en omrijden lijken veel kilometers te worden. Ik stap uit om het paadje eerst te voet te inspecteren. Het komt uit op een verharde weg en ik kan er met de quest wel overheen. Terug op de track moet ik toch nog een stuk over een onverharde weg, maar heb geen zin meer om om te rijden. Op het moment dat de track weer over een grotere weg gaat, zie ik op een parkeerhaventje een velo staan. Het is Pier. Hij zag water, dit is de oostzee, en wil daar een duik in nemen. Binnen 10 minuten staan er 6 velomobielen op het parkeerterreintje en liggen 3 velonauten in het water.
In Nyköping worden we door locale velomobilisten opgewacht, om ons naar de lunchplek in het centrum te begeleiden.
Na de lunch fiets ik een stuk met Maarten mee, maar hij gaat me net iets te snel. Josef komt voorbijrijden en zegt dat we zo naar rechts moeten om bij een leuk plaatsje uit te komen. Trosa heet het plaatsje. Tijdens de lunch is het plan opgevat om daar even naartoe te rijden. Ik heb die hele discussie van dat plaatsje gemist en volg trouw. Blijkt het een omweg te zijn van 15 á 20 km. Als ik dat wist had ik er waarschijnlijk niet naartoe gefietst.
In Trosa eten we een ijsje. Na een half uurtje gaan we verder, terug richting de track.
Bij een gratis veerbootje zie ik een wit eilandje in het water. Blijkt een kolonie aalscholvers te wonen die op dit moment niet thuis zijn.
De groep die zich verzameld had bij de veerboot valt weer uit elkaar. Het laatste stuk rij ik met Nina mee. We rijden door de achterbuurten van Stockholm. We proberen de fietspaden uit en komen tot de conclusie dat dat onbegonnen werk is. De laatste 5 kilometers gaan over de rijbaan. Spitsuur is al een uur voorbij dus het is redelijk stil op de weg.
Eindelijk doemt daar de camping op. Tent neerzetten en gelijk eten bij de Thai op de camping. Tip: kijk op het menu hoeveel pepertjes achter het gerecht staan. Staan er 3, doe dat gerecht dan niet.
Deze tip komt voor Harry te laat.